Dziękuję Panu za przygotowanie do egzaminu E13, dzięki tym lekcją, nie mam większych problemów jeśli chodzi o sieci w domu czy gdziekolwiek indziej. Nie zawsze dobrze się dogadywaliśmy, coś zawsze we mnie było nie tak, czegoś Pan ewidentnie nie akceptował, ale i za to dziękuję. Pamiętam jak powiedział Pan że nie dopuści mnie Pan do egzaminu, było to dla mnie niezrozumiałe, ponieważ było to w takim dniu, gdy nie miałem po prostu na nic ochoty. Nigdy nie zapomnę również słów po moim jednym dniu nieobecności "O proszę, kto nas odwiedził" haha. Ale przez to właśnie lekcje były wyjątkowe i nie było zawsze tak łatwo, co przyczyniło się do lepszego wyniku egzaminu.

Panie Macha, z Panem jest wiele wspomnień, najwięcej tych śmiesznych, natomiast nie brakowało również i tych poważnych. Moment kiedy na lekcji przyszedł Pan z mieczem czy z hełmem jest nie do uwierzenia, jeżeli patrzy się na to z "dworu", to było świetne haha. Uwielbiałem moment gdy zawsze zagadywał Pan dziewczyny które przechodziły czy były w klasie obok, bajera level 500! haha. Kilka przepisanych regulaminów za karę oczywiście było obowiązkowe. Choć nie zawsze było tak śmiesznie, było kilka momentów, w których nasza klasa wyprowadziła Pana z równawagi i był Pan naprawdę zły, no ale nie ma co się dziwić i tak Pańska cierpliwość była nie do opisania. Dziękuję Panu również za zainteresowanie moją osobą, ingerowanie w moją przyszłość, naukę, częste pytania o siłownie, o to co dalej w życiu planuje robić, krótkie czy nawet długie i zwięzłe rozmowy które udało nam się odbyć. Pomimo tego, że ma Pan niesamowite poczucie humoru, jest Pan świetnym mentorem i zna się Pan chyba na wszystkim. Dziękuję za te 4 lata, pomimo że mógł Pan odpuścić już po 2 czy 3 gdy nasze lekcje dobiegły końca, Pan natomiast zawsze chętnie rozmawiał i się interesował, dziękuję!

Dziekujemy za wspolnie spedzony z Panem czas. Wspólnie wyjazdy na rajdy, czy wycieczki. Dziękujemy za pomoc w zdaniu egzaminów zawodowych. Dziesiatki razy przepisanych regulaminow i otrzymanych bomb w Pana pracowni nauczyly nas dyscypliny. Z całego serca dziękujemy za wysiłek włożony w naszą edukację. Życzymy radości i satysfakcji w wykonywaniu dalszej pracy. Bardzo Pana szanujemy i za wszystko dziekujemy.

Dziękujemy za pokazanie nam, że porażki mogą nas czegoś pożytecznego nauczyć, że gdy przeżywamy trudności, możemy odkryć swą siłę. Dziękujemy Panu za przekazaną wiedzę, która zaowocowała zdanymi egzaminami. Dzięki Panu do końca życia będziemy pamiętać jak zakuć kabel wtyczką RJ45;). Za przekazaną wiedzę bardzo dziękujemy.

Kochany Panie Andrzeju! - zaczna normalnie, że z Panem w szkole było bardzo fajnie: choć nie roz nic nie rozumiołech to sztyc dawałech z siebie wszystko. Na lekcjach to wolałech przewijać strony a na kartkówce dostować kapory. Ale teroski już wjym, że chcieć to móc przez to nie robia nic.

Dziękuję za 4 lata wychowawstwa, za wsparcie w trudnych chwilach oraz za całą przekazaną mi wiedzę, która z pewnością przyda mi się w kolejnych etapach życia. Z całego serca dziękuję za wysiłek włożony w przygotowanie do egzaminu zawodowego :)

Dziękuję za trud włożony w przygotowanie do egzaminu zawodowego, za wszystkie miłe chwile, za poświęcony czas, zaangażowanie i wytrwałość w przekazywaniu wiedzy. Nauczyłem się sporo ciekawych rzeczy, choć nie zawsze było to łatwe :)

Dziękuję Panu za dobre słowa, które dodawały nam skrzydeł i pozwalały uwierzyć we własne siły i zdolności. Za wspaniałe lekcje i zajęcia poza lekcyjne nawet te do 18-stej . Fajnie było dowiedzieć się jak informatyka wygląda od środka po trochę z każdej dziedziny co tworzy ją w jedną całość. Miło będzie wspominać lekcje na, których „Chwaliliśmy” się wiedzą na kartkach oraz przepisywaniu za karę regulaminu. Niech Pan nigdy się nie zmienia i dalej uczy w ten sam uniwersalny sposób, bo wiele można się z niego nauczyć… znacznie więcej niż z podręczników.

Panie Macha- niczego jeszcze Pan nikogo nie nauczył, Pan tylko może pomóc, nauczyć muszę się sam. Ale nauczył mnie Pan jakimś cudem kolorów w RJ45, czy modelu OSI.

Pan Run, wiem, że wiele razy obijałem się na Pana lekcjach. Jednakże adresowanie sieci opanowałem na 97%. Dziękuję za wszystko. Nie zapomnie tego wspaniałego czasu do końca życia.

Wykształcenie to niezwykle cenny dar. Dziękuję za wysiłek podczas codziennego budowania naszej wiedzy! Za trud włożony w waszą pracę i za wytrzymywanie z nami na lekcjach!

Pan Andrzej Macha, jak mam być szczery, najlepszy i najzabawniejszy nauczyciel w szkole, ile to razy byłem z ziomkami z klasy spłakany ze śmiechu, najlepsza akcja od Pana jaka mi zapadła w pamięć to było wtedy jak Pan przyszedł na lekcje z mieczem prawie większym ode mnie oraz fajnie wspominam lekcje innych przedmiotów na tych zawodowych jak historii i ten słynny tekst "co Wy bajek nie umiecie opowiadać?", polskiego i skąd tak na prawdę byl Mickiewicz, bez matematyki też by się nie obeszło, dzięki Panu teraz wiem jak się liczy silnie.

Pani dziękujemy za to, że była Pani naszym przewodnikiem. Pomagała odkrywać nasze mocne strony,oczywiście wszystko "powinno działać"

A teraz jeszcze ja. Dziękuję serdecznie za te wszystkie lata. Dziękuję za zostawanie po lekcjach "do 18". Te zajęcia wiele mnie nauczyły bo poruszaliśmy różne tematy. Nie wiem dlaczego ale najbardziej w pamięć zapadło mi jak działa czujnik ruchu i ten rysunek który pan rysował. Dziękuję za towarzyszenie i wsparcie podczas konkursów na stronę internetową. Za chodzenie z nami do fenixa. Za wyjazd z nami na wycieczki do brennej, które ku nieszczęściu Pani Iwony S wygrywaliśmy. Dziękuję też za fajną ocenkę na koniec naszych zajęć....ale ciiii...to tak między nami. A najbardziej dziękuję za to, że zawsze znalazł Pan dla mnie czas i starał się odpowiadać na moje nieraz trudne pytania. A tak poza tym to miał Pan rację, że wiedza o prądzie, którą Pan mi i Bartoszowi chciał przekazać jest naprawdę ciekawa i przydatna...szkoda tylko, że dotarło to do mnie tak późno, a przecież wiemy, że czas jest dobrem nieodnawialnym. Mam nadzieję, że w życiu coś osiągnę a wtedy Pan pod tym sukcesem będzie się mógł spokojnie podpisać....chcieć to móc. Zostanie Pan w moich wspomnieniach na zawsze....i to w tych najlepszych wspomnieniach.

I wreszcie nasza kochana wychowawczyni. Dziękuję za masę śmiechu na lekcjach. Za dodatkowe zajęcia czy to z c++ czy z blendera. Dziękuję za wiarę we mnie, która okazywała się przykładowo tym, że zawsze jak był jakiś konkurs Pani zwracała się do mnie czy może mam ochotę w nim uczestniczyć. Za odpowiadanie na moje pytania. Chociaż nie jestem pewny czy powinienem za to dziękować, czy może jednak przepraszać. Dziękuję za zainteresowanie moim życiem (np ofertą pracy, którą dostaliśmy z Pawłem O), chociaż nie musiała Pani tego robić. Za wskazówki życiowe. Za poświecanie się i tłumaczenie klasie zagadnień, których nie rozumiała z innych przedmiotów. Za "niesamowity entuzjazm" okazywany na myśl o wspólnych wycieczkach. Domyślam się, że bycie wychowawczynią to nie lada wyzwanie. Pani mu podołała a nawet dodała coś od siebie. Zastanawiam sie ile wychowawców robi dla swojej klasy własnoręcznie robione i czasochłonne kartki noworoczno-świąteczne, albo (chyba) bez okazji przynosi na lekcję worek pełen cukierków lub innych smakołyków. Wiele razy koledzy ode mnie słyszeli, że jest pani najlepszą wychowawczynią, a swoją opinię popierałem właśnie tymi argumentami. Dziękuję za "oskryptowanie" naszych zachowań jak na wychowawcę przystało.